Nie, nie szukam pretekstów; jak już zaczęłam, to będę czytać, póki się mi nie znudzi.^^ Przy sześciu tomach może nawet do końca dam radę. Problem się u mnie zaczyna przy seriach, które mają kilkanaście pozycji, każda jak sztancy; tutaj jak już rozgryzę schemat, nudzę się koło trzeciej-czwartej książki i zwykle zostawiam.

"To jest raczej sytuacja "chwilowo cię potrzebuję, więc muszę cię znosić (ale co ci przy okazji dokopię, to moje)" - och, takie sytuacje też lubię. Lubię wszystko, co ma ambiwalentne emocje i typowy dla nich typ napięcia w relacjach, tak to chyba najprościej ująć.

Bardzo możliwe, że tam potem kobiet jest na pęczki; w jedynce te, które są, są albo niewykorzystane, albo niepotrzebne, albo - jak Oda - jakoś strasznie wg mnie... jak marionetki fabularne (może dlatego, że to początek i rzecz się dopiero rozwija). Jakby mi nie powiedziała autorka, że to kobieta, to bym nie zauważyła.